આસામમાં બાંગ્લાદેશી ઈમિગ્રન્ટ્સનો મુદ્દો લાંબા સમયથી વિવાદનો વિષય છે. આ મામલો માત્ર રાજ્યના રાજકારણમાં જ નહીં પરંતુ રાષ્ટ્રીય સ્તરે પણ ગંભીર ચર્ચાનું કેન્દ્ર છે. સુપ્રીમ કોર્ટનો તાજેતરનો નિર્ણય આસામના નાગરિકત્વ વિવાદને કાયદાકીય રીતે ઉકેલવાની દિશામાં એક મહત્વપૂર્ણ પગલું છે.
સર્વોચ્ચ અદાલતે મુખ્ય નાગરિકતા નિયમની માન્યતાને સમર્થન આપ્યું છે જે આસામમાં બાંગ્લાદેશી વસાહતીઓને પોતાને ભારતીય નાગરિક તરીકે નોંધણી કરાવવાની મંજૂરી આપે છે. ભારતના મુખ્ય ન્યાયાધીશ ડીવાય ચંદ્રચુડની આગેવાની હેઠળની પાંચ ન્યાયાધીશોની બંધારણીય બેન્ચે 4:1 બહુમતી સાથે નિર્ણયને સમર્થન આપ્યું હતું. જસ્ટિસ જે.બી. પારડીવાલાએ અસંમતિ દર્શાવી હતી જ્યારે બાકીના જજો (જસ્ટિસ સૂર્યકાન્ત, એમએમ સુંદરેશ અને મનોજ મિશ્રા સહિત)એ તેને ટેકો આપ્યો હતો.
આસામ આંદોલનને યોગ્ય રીતે સમજ્યા વિના, આપણે આજના નાગરિકત્વના મુદ્દાને યોગ્ય રીતે સમજી શકતા નથી. 1975 માં, ઇન્દિરા ગાંધીએ કટોકટી લાદી અને 1977 ની શરૂઆતમાં તેને હટાવી લેવામાં આવી, ત્યારબાદ દેશમાં ચૂંટણીઓ થઈ અને જનતા પાર્ટી જીતી ગઈ જે ચાર પક્ષોમાંથી જનતા પાર્ટીમાં સામેલ હતી, એક પાર્ટીનું નામ જનસંઘ હતું. આ જનસંઘ પાછળથી જનતા પાર્ટીથી અલગ થઈ ગયો અને 1980માં ભારતીય જનતા પાર્ટી તરીકે ઉભરી આવ્યો. આવી સ્થિતિમાં એ સમજવું ખૂબ જ જરૂરી છે કે આસામમાં સમગ્ર સંકટ કોંગ્રેસ અને ભાજપના અભિગમને કારણે છે. કારણ કે દેશમાં શરૂઆતથી કોંગ્રેસનું શાસન હતું અને ભાજપનું માનવું હતું કે કોંગ્રેસ પાર્ટી બાંગ્લાદેશથી ત્યાં આવતા ઘણા લોકોને (ખાસ કરીને મુસ્લિમોને) આશ્રય આપી રહી છે. આવી સ્થિતિમાં આપણે કહી શકીએ કે આ વોટબેંકનો મામલો વધુ અને આંતરરાષ્ટ્રીય બાબતોનો ઓછો છે.
